ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
دسته بندی | روانشناسی و علوم تربیتی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 197 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 34 |
چکیده:
نماز، آرام بخش روان و اطمینان دهنده قلب هاست و هرگونه یأس و ناامیدى و پوچ گرایى را از انسان دور مى سازد. خداوند متعال در قرآن کریم مى فرماید: وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکْرِی» (طه: 14)؛ نماز را براى رابطه دائمى با من و یاد من به پا دارید. این رابطه، آدمى را از هرگونه انحراف و غفلتى بازمى دارد. نماز روح نظم و انضباط را در انسان به وجود آورده، زمینه ساز حرکت تکاملى او مى شود. إِنَّ الَّذِینَ عِندَ رَبِّکَ لاَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَیُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ یَسْجُدُونَ»(اعراف: 206)؛ همانا مقربان درگاه پروردگارت از پرستش او سرکشى نمى کنند و او را تسبیح مى گویند و براى او سجده مى کنند. پرستش، نوعى رابطه خاضعانه و ستایش گرایانه و سپاس گزارانه است که انسان با خداى خود برقرار مى کند. این نوع رابطه را انسان تنها با خداى خود مى تواند برقرار کند. پرستش نشان دهنده امکان و یک میل در انسان است؛ امکان بیرون رفتن از مرز امور مادى و میل به افق بالاتر و وسیع تر. چنین میلى و چنین عشقى، از مختصات انسانى است. به عبارت دیگر، هدف اصلى از عبادت، راه یافتن به جوار آن کمال مطلق و هستى بى پایان و انعکاس پرتویى از صفات کمال و جمال او در درون جان است که نتیجه اش، فاصله گرفتن از هوا و هوس ها و روى آوردن به خودسازى و تهذیب نفس است. نماز، رمز پیوند خلق با خالق است و ارتباط مستمر آنها را با خدا تضمین مى کند. نماز، طبیب انسان است و سلامتى انسان را تضمین مى کند. نماز واقعى پیوند انسان را با خدا چنان محکم مى کند که در برابر هر کار و هر برنامه، او را حاضر و ناظر و مراقب اعمال خویش مى بیند. این مزیت، که خود اوج تربیت است، در نماز جماعت به بى نهایت مى رسد. نماز جماعت نهایت شکوه عبادت حق تعالى و نمایش انسجام و وحدت مسلمانان و یکپارچگى آنان در باور و عمل به اعتقادات اسلامى است. رسول اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: اگر تعداد نمازگزاران صفوف جماعت از ده نفر فراتر رود، پاداش هر رکعت آن آن قدر زیاد مى گردد که حتى اگر تمام آسمان ها کاغذ شود و دریاها مرکب، و همه درختان قلم گردند و همه فرشتگان مأمور نوشتن آن، نمى توان پاداش آن را ثبت نمود و پاداش آن فقط درخور محاسبه ذات بى کران الهى است» (رضوان طلب، 1373، ص 185). نماز جماعت از یک وسیله میان عبد و معبود فراتر مى رود و جنبه اجتماعى و سیاسى و تشکل به خود مى گیرد و معنویت، تعالى اجتماعى و توسعه فرهنگ اسلامى را به دنبال مى آورد.
از سوى دیگر، مدارس به عنوان مهم ترین نهاد تعلیم و تربیت، نقش بسزایى در ترویج فرهنگ و ارزش هاى اسلامى و انقلابى و ترویج فرهنگ نماز و نماز جماعت در بین نسل جوان، و تعمیم آن دارند. نماز جماعت مدارس، کانون تربیت عملى فرهنگ و ارزش هاى اسلامى و محل عینیت بخشى به آموخته ها، با حضور مدیران، مربیان و دانش آموزان در صف هاى منظم در درگاه حق تعالى مى باشد. انجام اعمال عبادى نماز جماعت به صورت یک دست و منظم، بیانگر این حقیقت است که اگر افراد مسلمان به دلخواه خود و به صورت اختیارى، همه با هم و در کنار هم براى احیاى شعائر اسلامى پیش قدم شوند و مصمم به انجام آن گردند، به همین نسبت خواهند توانست در سایر امور دین پیشگام بوده و با بهره گیرى از نیروى ایمان و استعدادهاى موجود، قله هاى کمال را تسخیر کنند. هرگاه این رفتارها به صورت مداوم و مستمر صورت بگیرد، نمازگزاران از خلّاقیت ها و صفات پسندیده افراد صالح بهره برده و از آنها متأثر مى شوند؛ درنتیجه، به اصلاح و خودسازى پرداخته و این شکوفایى را به جامعه نیز سرایت خواهند داد. نماز جماعت علاوه بر محل نیایش بودن، منبع اشاعه فرهنگ اسلامى و به نمایش گذاشتن قدرت و اقتدار امت اسلامى نیز مى باشد.