فایلساز
فروشگاه فایلساز ، فروش فایل ارزان , فروش ارزان فایل, پروژه, پایان نامه, مقاله و ...فایلساز
فروشگاه فایلساز ، فروش فایل ارزان , فروش ارزان فایل, پروژه, پایان نامه, مقاله و ...مجموعه گزارش کار آزمایشگاه داروسازی
| دسته بندی | داروسازی |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 1626 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 92 |
مجموعه گزارش کار آزمایشگاه داروسازی در 92 صفحه ورد قابل ویرایش
روش اندازه گیری مفنامیک اسید در کپسول 250 میلی گرم (تیتریسمتری) تعداد 20 عدد کپسول را خالی کرده و پودر داخل آن را کاملا مخلوط می کنیم تا به طور یکنواخت گردد از این پودر مقدار 0.5 گرم مفنامیک اسید (0.6 گرم) را دقیقا وزن کرده و در 100 میلی لیتر اتانول گرم (که قبلا نسبت به محلول فنول رد خنثی شده باشد) حل کنید.
محلول حاصل را در مقابل اندی کاتور محلول فنول دو با محلول NaoH 0.1 مولار تیتر نمایید هر میلی لیتر از محلول NaoH 0.1 مولار معرفی معادل با 24.13 میلی گرم از مفنامیک اسید میباشد مقدار میلی گرم مفنامیک اسید موجود درهر کپسول از فرمول زیر محاسبه میشود.
میلی گرم مفنامیک اسید موجود هر در کپسول=* 24.13 که درآن تا حجم معرفی از محلول NaoH 0.1 مولار برحسب میلی لیتر میباشد Limits:(237.5 to 262.5)
Ref: B.P ((1996), p:1793
شماره پنج 0.09
وزن پودر و کاغذ صافی 0.4022 gr
وزن کاغذ صافی - 0.0014 gr
وزن واقعی پودر
در 100 cc الکل 2 الی 3 قطره اندی کاتور می ریزیم رنگ از رنگ زرد به قرمز پوست پیازی تبدیل میشود سه قطره سود NaoH 0.1 مولار ریختیم رنگش دوباره زرد شد که این کار به معنی خنثی شدن است سپس با ریختن 0.6 گرم پودر مفنامیک اسید داخل الکل بعد از مگنت استفاده کردیم که پودر کاملا در الکل حل شود و 20 دقیقه برای حل شدن به آن زمان می دهیم.
فنل زرد: Hand book of chewistry and Physics (CRC)
رنگ از زرد به قرمز پوست پیازی
فرمول مفنامیک اسید 105% تا 95 C15H15NO2
دلیل استفاده از اندی کاتور: تغییر رنگ در یک PH خاص تغییر رنگ از حالتی به حالتی دیگر
چه از سود استفاده می کنیم که چون واکنش اسید و باز برای خنثی کردن همدیگر
عمل تتراسیون:
در بورت NOH-1 0.1 مولار در ارلن الکل + پودر+ فنل دو:
20.9= V مصرفی ازبورت
فرمول گسترده: عدد جرمی 241.29
انواع اسم های تحاری: ponstan و ponstel
حلالیت کم در آب در الکل حلالیت زیادی دارد.
در هیدروکسیدهای قلیایی حلال است نوشته شده از کتاب MERCK INDEX
بدست آوردن عدد 24.13 یا 24.129
Disnlotion انحلال:
زمان انحلال:
در محلول با حجم معین زمان مشخص غلظت خاصی را در دور مشخص (همزن) کپسول شروع به حل شدن میکند و غلظت را اندازه می گیریم بر حسب درصد
زمان باز شدن Disantegration آب روی صفحه 39 ، 750cc آب مقطر می ریزیم.
آزمایش بعد:
می خواهیم زمان باز شدن کپسول مفنامیک اسید را در بدن انسان اندازه گیری کنیم.
دستگاه Disantegration دما را به اندازه دمای بدن انسان 38 تنظیم می کنیم تا هنگام باز شدن کپسول ها در آب و عبور آنها از توری بعد از 30 دقیقه از صافی عبور کرده و باز شد
آزمایش قبلی را با بچ 10 انجام می دهیم.
محاسبات:
دستگاه Disantegration:
کپسول های مفنامیک اسید با بچ 10
برای باز شدن کپسول time= 15 min
روش تعیین مقدار لیتیم کربنات در قرص لیتیم کربنات
تعداد 20 عدد قرص را وزن کرده و کاملا پودر کنید از این پودر مقداری معادل با 1 gr لیتیم کربنات دقیقا توزین کنید (1.367 gr) و در 100 میلی لیتر آب مقطر ریخته و به این مقدار 50 میلی لیتر محلول هیدرولیک Hcl اسید 1 مولار US افزوده و به مدت 1 دقیقه min بجوشانید و سپس سردکرده و قمدار اضافی اسید را در مقابل معرف متیل اورانژ با محلول سدیم هیدروکساید 1 مولار (V.S) تیتر کنید هر میلی لیتر از محلول هیدروکلریک اسید Hcl 1 مولار معادل 36.95 میلی گرم از Li2 Co3 میباشد.
مقدار میلی گرم Li2 Co3 در هر قرص از فرمول زیر محاسبه میشود.
که در آن Wa وزن متوسط قرص ها برحسب میلی گرم (410) WS مقدار بر داشتی برحسب میلی گرم (1365)
V حجم مصرفی سدیم هیدروکساید 1 مولار بر حسب ml
به طور ساده
وزن 20 عدد قرص+ کاغذ: 8.1475
وزن کاغذ: 5.2365-
3.9555= 7.9110
دلیل جوشاندن: خارج شدن Co2 موجود در محلول
اول محلول را می گذاریم تا به جوش بیاید بعد از جوش آمدن به مدت 1 دقیقه بجوشد تا Co2 محلول از آن خارج شود. طرز تهیه سدیم هیدروکساید 1 مولار NaoH در ظرفیت 1 نرمالیته با مولاریته برابر هستند.
1نرمال= 1مولار
M:Na=40
40 گرم سود وزن کردیم در lit 1 آب حل کردیم و روی هم زن قرار دادیم تا حل شود. این واکنش گرمازاست اگر آب را به مقدار 1 Lit کم کم به سود بیفزاییم باعث میشود که از گرمای خود سود استفاده شود تا در آب بهتر حل شود.
در بورت اسید Hcl
در ارلن سود N 0.1 نرمال و تیتراسیون را شروع می کنیم بهترین معرف برای تیتراسیون اسید و باز فنل فتالئین است که 2.2 اسید Hcl مصرف شد رنگ سود سفید شد
از این راه نرمالیته سود رابدست آوردیم.
آزمایش مجدد
روش تعیین مقدارلیتیم کربنات در قرص لیتیم کربنات
10 عدد قرص لیتیم کربنات را پودر کردیم و 1.36 gr وزن نمودیم سپس در100 ml آب و 50 cc محلول هیدروکلردریک 1.05Hcl نرمال حل نمودیم و آنرا به مدت 1 min جوشاندیم سپس در ظرف آب یخ قرار دادیم و تا خنک شود بعد با محلول سود NaoH کردیم ضمنا معرف ما متیل اوران= میباشد با مصرف 25.3 cc محلول ما از رنگ صورتی به زرد تبدیل شد.
تمامی اعداد بر واحد mg میلی گرم میباشد.
برای تبدیل از gr به mg در عدد 1000 ضرب می کنیم:
Dissolutio قرص لیتیم کربنات
محیط: 900 میلی لیتر آب مقطر
دور در دقیقه: 100 rpm
زمان: 30 دقیقه
طرز تهیه محلول استاندارد:
تعداد 30 میلی گرم از لیتیم کربنات استاندارد را دقیقا توزین کرده و به بالن ژوژه 100 میلی لیتری منتقل کرده سپس مقدار 20 میلی لیتر آب مقطر و مقدار 0.5 میلی لیتر هیدروکلرییک اسید غلیظ به آن افزوده خوب به خم بزنید تا کاملا حل شود و با آب مقطر به حجم برسانید و مخلوط نمایید.
مقدار 20 میلی لیتر از این محلول را به بالن ژوژه یک لیتری (1000 میلی لیتر) منتقل کنید. به آن تعداد 800 میلی لیتر آب مقطر و مقدار 20 میلی لیتری از محلول surfactant مناسب افزوده با آب مقطر به حجم برسانید و مخلوط کنید.
طرز تهیه محلول آزمایشی:
محلول تحت آزمایش قرص لیتیم کربنات را به بالن ژوژه یک لیتری منتقل کنید و با آب مقطر به حجم برسانید وخوب مخلوط کنید. مقدار 20 میلی لیتر از محلول صاف شده را به بالان ژوژه یک لیتری دیگری منتقل کرده و به آن مقدار 500 میلی لیتر آب مقطر و یک قطره محلول هیدروکلریک اسید غلیظ و مقدار 20 میلی لیتر از محلول sufractant مناسب افزوده و با آب مقطر به حجم برسانید و مخلوط نمایید.
روش کار:
از دستگاه flam photometero مناسب استفاده می کنیم. صفر و ضد دستگاه را تنظیم می کنیم سپس میزان نشر محلول استاندارد و محلول نمونه را در طول موج uvi nm اندازه گیری کنید.
مقدار میلی گرم Li2 Co3 در هر قرص از فرمول زیر محاسبه کنید
100 C (A/S)
که در آن A و S به ترتیب اعداد خوانده شده از دستگاه برای محلول های نمونه و استاندارد می باشند و C غلظت نهایی استاندارد بر حسب میکروگرم بر میلی لیتر میباشد. تلورانس نباید از 80% Li2Co3 تعداد مقدار نوشته شده بر روی اتیکت در مدت 30 دقیقه کمتر باشد. .
اقتباس از: U.S.P.XXIV,P.982(2000)
این قرص برای اختلاف روانی و … مورد استفاده میباشد.
تکرار ازمایش برای بار سوم:
روش تعیین مقدار لیتیم کربنات در قرص لیتیم کربنات:
از پودر قرص های لیتیم کربنات به مقدار 1.362 gr وزن می کنیم وزن کاغذ صافی 0.1477 میباشد پودر قرص را در 100 ml آب مقطر و 50 cc اسید کلریک Hcl تیتر ازول Titeisol حل می کنیم سپس به مدت 1 دقیقه می جوشانیم و در ظرف سرد قرار می دهیم تا سرد شود بعد با سود NaoH 1 نرمال تیتر می کنیم معرف ما متیل اورانژ میباشد. تغییر رنگ از صورتی به زرد تبدیل شد. V=23.2cc حجم مصرفی
روش اندازه گیری اکسی متولون در قرص:
معرف لازم:
1- محلول اتانولی سدیم هیدروکساید (Ethanolic sodium hydroxide 0.01m)(0.0m) (420 میلی گرم از سدیم هیدروکساید را در اتانول 96% حل و با آن به حجم 100 میلی لیتر برسانید)
وسیله های مورد لزوم:
1- هاون چینی 2- ترازوی حساس 3- بالن ژوژه 250 میلی لیتری و 50 میلی لیتری 4-پلی پت ژوژه 5 میلی لیتری 5- دستگاه اسپکتروسکپی uv/vis باسلهای مناسب
روش کار:
تعداد 20 عدد قرص اکسی متولون را در هاون کاملا پودر کرده و از این پودر مقداری معادل با 25 میلی گرم اکسی متولون را برداشته (239.5 میلی گرم) و به بالن ژوژه 250 میلی لیتری منتقل کنید و در محلول اتانولی سدیم هیدروکساید (0.01m) حل و به حجم برسانیدو در صورت لزوم صاف نمایید. 15 میلی لیتر اول از محلول صاف شده را دور بریزید و از بقیه مقدار 5 میلی لیتر را به بالن ژوژه 50 میلی لیتری منتقل و با محلول اتانولی هیدروکساید (0.01m) رقیق و به حجم برسانید. خوب مخلوط کرده و جذب محلول حاصل را در طول موج 315 nm و با دستگاه اسپکتروسکپی مناسب در سل یک سانتی متری در مقابل بانک محلول اتانولی سدیم هیدروکساید (0.01m) اندازه گیری کنید.
میلی گرم اکسی متولون در هر قرص از فرمول زیر محاسبه میشود.
که در آن:
s= مقدار برداشتی از نمونه برحسب میلی گرم (239.5mg)
w= وزن متوسط قرص ها بر حسب میلی گرم میباشد. (479mg)
547= 1% A برای اکسید متولون در طول موج 315nm میباشد.
Ref: BP.(1998). P:1848
Limits: (45 to 55 mg/tab)
Dissolution برای قرص اکسی متالون
دستگاه و مواد لازم: Apparatus I: 100 rpm
مواد:
1- محلول پربوریک اسید و پتاسیم کلراید (0.2 مول):
مقدار 12.37 گرم از بوریک اسید (H3Bo3) خشک شده در رده ای 120 تا 110 درجه سانتی گراد به مدت یکساعت و مقدار 14.91 گرم از پتاسیم کلراید (KCL) را در آب مقطر حل کنید و با آب مقطر به حجم 1000 میلی لیتر برسانید.
2- محلول NaoH (0.2 مول):
این محلول را از محلول سدیم هیدروکساید نرمال که روش تهیه و استاندارد کردن آن را در صفحه ضمیمه توضیح داده شده است تهیه و دوباره استاندارد کنید.
(روش تهیه: 40cc از سدیم هیدروکساید نرمال برداشته با آب مقطر بدون Co2 به حجم 200 برسانید حال سدیم هیدروکساید 0.2 نرمال خواهیم داشت)
3- محلول بافر برات الکالین Ph=8.5 (0.05 m):
مقدار 500 میلی لیتر از محلول بوریک اسید و پتاسیم کلراید (0.2 مول) را به بالن ژوژه دو لیتری منتقل کرده و مقدار 102 میلی لیتر محلول سدیم هیدروکساید (0.2 مول) به آن بیفزایید و با آب مقطر به حجم برسانید. (Ph این محلول باید 8.5 باشد)
زمان لازم: 45 دقیقه
حجم محلول: 900 میلی لیتر
روش کار:
درصد مقدار C12H32O3 (اکسی متولون) حل شده را به طریقه جذب u.v در طول موج ماکزیمم 313 nm از محلول تحت آزمایش چنانچه لازم باشد با محلول رقیق کنید و با جذب محلول استاندارد با همان غلظت در همان محیط مقایسه کنید. این درصد نباید از75% مقدار ذکر شده بر روی چسب در مدت 45 دقیقه کمتر باشد.
Ref: u.sp/xxIV/P: 1242 (2000)
مصرف این قرص برای بیماری های خاص مثل سرطان و … و باعث ایجاد نیروهای کاذب در بدن میشود بعضی از ورزشکاران از این قرص استفاده می کنند.
روش تهیه Phenol Red Ts:
100 mg فنل سولفات در 100 ml الکل حل کنید اگر کدر بود صاف کنید.
روش تهیه کریستال ویئولت:
0.500mgr کریستال ویئولت دقیقا وزن می کنیم با اسید به حجم 50 می رسانیم.
دستورالعمل کار با دستگاه اسپکتروفتومتر
روش کار:
مطمئن شوید که دکمه power دستگاه در موقعیت off قرار دارد مطمئن شوید که بمحل قرارگیری سل ها خالی میباشد. اسپکتر و فتومتر را به برق وصل کنید.
سوئیچ power دستگاه را در وضعیت on قرار دهید را روی محلول موج مورد نظر تنظیم کنید.
سل را توسط محلول بلانک بشوئید.
سل ها را از محلول بلانک پر کرده و در محل قرار گیری سل ها قرار دهید.
کلید Auto Zero را فشار دهید تا صفحه نمایشگر عدد صفر را نشان دهد. سل مخصوص نمونه را از دستگاه خارج کنید محلول بلانک را خالی کنید.
سل را با محلول نمونه شستشو دهید.
سل را از محلول نمونه پر کنید.
اطراف سل را با دستمال نرم و خشک تمیز کنید.
سل را در محل قرارگیری سل قرار دهید.
درب محفظه سل را ببندید.
عدد صفحه نمایشگر را یادداشت کنید.
1- الف) برای درمان پارکینسون (از جمله واکنشهای اکستراپیرامدیال حاصل از سایر داروها) در افراد مسن که قادر به تحمل داروهای قویتر نمی باشند.
ب) حالتهای خفیف پارکینسون (از جمله موارد ناشی از دارو) در سایر گروههای سنی.
ج) در سایر موارد پارکینسون (از جمله موارد ناشی از اثر دارو) همراه آنتی کولی نرژیک مرکزی به کار میرود.
2- شربت که حاوی کلرور آمونیوم و سیترات سدیم نیز میباشد به عنوان ضد سرفه برای رفع سرفه های ناشی از سرماخوردگی یا آلرژی به کار میرود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: 50-25 میلی گرم 3 تا 4 بار در روز
کودکان: بیش از 9 کیلوگرم وزن: 25-12.5 میلی گرم 3 تا 4 بار درروز (یا 5 میلی گرم برای هر کیلووزن بدن در 24 ساعت). حداکثر دوز روزانه 300 میلی گرم.
شربت برای تسکین سرفه: بزرگسالان هر 4 ساعت 2 قاشق مرباخوری (25 میلی گرم) حداکثر روزانه 8 قاشق مرباخوری.
کودکان 12-6 سال نصف بزرگسالان
کودکان 2 تا 6 سال بالغین.
مواد منع مصرف:
1- کودکان تازه به دنیا آمده و نوزادان نارس.
2- مادران شیرده
3- حساسیت به دیفن هیدرامین یا سایر آنتی هیستامینهای مشابه.
4- در افراد تحت درمان با منوآمین اکسیداز.
5- برای درمان اختلالات دستگاه تحتانی تنفسی از جمله آسم نباید به کار برده شود.
عوارض جانبی:
1- عوارض عمومی: کهیر، بثورات جلدی، شوک آنافیلاکتیک، ازدیاد عرق بدن، خشک شدن دهان و گلو و بینی
2- عوارض قلبی و عروقی: طپش قلب، تاکیکاردی، اکستراسیستول سردرد، پایین آمدن فشار خون.
3- عوارض خونی: انمی همولیتیک، ترومبوسیتوپنی، اگرانولوسیتوز.
4- عوارض سیستم عصبی مرکزی: رخوت، آلودگی، گیجی، عدم هماهنگی، خستگی ، منگی، بیخوابی، هیجان، عصبانیت، لرزش، تحریک پذیری، سرخوشی، مورمور شدن تاری دید، دو بینی، سرگیجه، وزوز در گوش، ورم حاد لابیرنت، یبوست، هیستری، نوریت تشنج.
5- عوارض جهاز گوارشی: بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، اسهال، یبوست، ناراحتی اپیگاستر.
6- عوراض سیستم تناسلی – اداراری: تکرر ادرارد، ناراحتی هنگام دفع ادرار، احتباس ادرار و جلو افتادن عادت ماهانه
7- عوارض سیستم تنفسی: غلیظ شدن ترشحات برنش، تنگی سینه، گرفتگی بینی، صدا دار شدن تنفس.
مواد احتیاط
1- در موارد زیر با احتیاط زیاد به کار رود:
گلوکلوم با زاویه باریک، اولسرپپتیک استنوزه، انسداد پیلور، هیپرتروفی علامتی پروستات، انسداد گردن مثانه، انسداد پیلورودئودنال.
2- مصرف در کودکان و نوزادان (بخصوص با دوز زیاد) سبب توهم، تشنج و کم شدن هوشیاری میشود. در کودکان زیر 6 سال باعث هیحان میگردد.
3- به علت اثرات آتروپینی در افراد با سابقه آسم برونشی، ازدیاد فشار داخلی چشم، هیپرتیروئید ناراحتی قلبی و عروقی در نهایت احتیاط مصرف شود.
4- همراه با مضعف های سیستم عصبی مرکزی، الکل و آرامبخشها مصرف نشود.
5- در افراد مسن سبب گیجی، رخوت و خوا آلودگی میشود.
نکات قابل توصیه هنگام نسخه پیچی
1- ممکن است سبب خواب آلودگی شود از این رو از رانندگی و کار با آلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارد خودداری نمایید.
2- ازمصرف الکل، آرامبخشها و مضعف های سیستم عصبی مرکزی خودداری نمایید.
3- از دوز تعیین شده تجاوز نشود.
4- هنگام مسافرت نیم ساعت قبل از حرکت مصرف شود.
5- دور از نور نگهداری شود.
مصرف در بارداری: غیرمجاز
روش نام گذاری داروها
Rimington’s Pharmaceutical Sciences
(16 th Edition, P.P 417-18)
پیشرفت های اخیر در زمینه داروسازی و رشته های وابستهبه آن چنان سرعتی داشته است که گردآوری اطلاعات، طبقه بندی، تخلیص، نگهداری مراجعه و انتشار این اطلاعات نیز خود به رشته ای جداگانه تبدیل شده است.
یکی از مواردی که بنظر میآید اطلاعات پیشاپیش و سریعتر از آنچه دنبالش هستند انبوه میشود اطلاعات موجود در مورد داروهاست. شماره روز افزون داروهای جدید که از دهه 1950 به بعد تهیه شدند کار پی گیری و دنبال کردن و خواندن اطلاعات مربوطه را بیش از پیش مشکل تر کرده است. اگر در نظر بگیریم که یک داروی معین ممکن است چندین نام شیمیایی چندین علامت اختصاری یا کد و دو یا سه نما تجارتی آنهم فقط در یک کشور داشته باشد و اگر درنظر بگیریم که یک داروی معین ممکن است چندین نام شیمیایی، چندین علامت اختصاری یا کد دو یا سه نام تجارتی آنهم فقط در یک کشور داشته باشد و اگر در نظر بگیریم که در کشورهای دیگر بازهم نامهای دیگری داشته باشد آنوقت اشکال در نامگذاری این ترکیبات و لزوم داشتن یک نام غیرتحارتی یا ژنریک بیش از پیش حس میشود. چنین کوششی ازسوی جوامع عملی مختلف بعمل آمده است که یکی از آنها شورای USAN است (State Adopted Names United) که در اینجا ما باختصار به طرز کار و شیوه انتخابی آنها برای نامگذاری داروها می پردازیم.
یک دارو را به نامهای مختلفی میتوان خواند که در اینجا عمده ترین آنها را از نظر میگذرانیم:
نام شیمیایی به ترکیباتی که فرمول شیمیایی مشخص دارند اطلاق میشود. نام شیمیایی مشخصات دقیق و کامل ساختمان یک ترکیب را نشان می دهد.
برای ترکیباتی که دارای منشا گیاهی یا حیوانی هستند توصیف علمی منشاء آنها برحسب نامهای بیوشیمیایی گیاهی ای حیوانی صورت میگیرد. این نام ها اگر چه از نظر علمی دقیق هستند معمولا طولانی و مشکل بوده و برای پزشک، داروساز و رشته های وابسته زیاد مفید نیستند.
از آنجاییکه استفاده روزمره از نام شیمیایی در ازمایشگاههای تحقیقاتی زیاد مناسب نیست و گاهی تلفظ آن سخت و گاهی نام شیمیایی طولانی است گاهی در این آزیشگاهها داروها را باید با کد که عبارتست از حروف یا اعداد و یا ترکیب هر دو نشان می دهند. معمولا این نوع نامگذاری بردو نوع است ترکیب چند حروف و چند عدد مانند TH4128 که نام الفافنیل بوتیرامید است که برای درمان هیپرکلسترولمی بکار میرود این نام معمولا حروف نام پژوهشگر یا آزمایشگاه تحقیقاتی است. شماره ها نیز اختیاری است و معمولا شماره ردیف ترکیب شیمیایی یا شماره ترکیب شیمیایی است که در فهرست سنتز یا تحقیق قرار دارد. گاهی هم این نام از چند حرف تشکیل یافته است که از نام خود دارو گرفته شد است مانند I.D.U که معرف یدوکسوریدین یک داروی ضد ویروس است. این کدها معمولا در مراحل اولیه تحقیق بر روی ترکیب های شیمیایی انتخاب میشود و پس از پیدا شدن یک نام مناسب برای دارو کنار گذاشته میشود اما گاهی نیز راه خود را در مجلات علمی باز می کنند. این کدها ارزش علمی ندارند زیرا هیچگونه اطلاعی در مورد داروها ارائه نمی دهند.
در برخی از موارد در مراحل تحقیق خود پژوهشگران نام های دیگری بر روی ترکیبات می گذارند. این نام ها همان نام های غیراختصاصی یا باصطلاح نام معمولی هستند سازمان های دستاندرکار نامگذاری های شیمیایی استفاده از نام این داروها را توصیه نمی کنند زیرا این نامها معمولا بطور اتفاقی و بدون توجه به رابطه داروی جدید با داروهای پیش از آن نامگذاری شده اند.
اگر پس از طی تمام مراحل متعدد تحقیق یک دارو وارد بازار شود یک نام تحارتی برای آن انتخاب میشود این نام نشان دهنده ماهیت دارو نیست بلکه بیشتر نماینده کارخانه وئ یا نوع فرمولاسیون آن است.
نامهای تجارتی معمولا نامهای به ثبت رسیده هستند و به دارندگان حق امتیاز آن تعلق دارند و کس دیگجری نمی تواند از آنها استفاده کند. علاوه بر آن هنگامی که یک دارو توسط چند تولیدکننده وارد بازار میشود کدام می توانند نام تحارتی متفاوتی برای فرمولاسیون مورد ظنر تهیه کنند. نامهای تجارتی معمولا مختصر، چشمگیر و بخاطر سپردن آنها آسان است. این نامها معمولا ساختمان شیمیایی و یا خاصیت فارماکولوژیکی داروها را نشان نمی دهد.
اگر چه هریک از این نام ها خصوصیت ویژه ای دارند هیچیک بحدی که برای همه قابل استفاده و مفید باشد ساد مختصرو جامع نیست.
نام غیراختصاصی بهمین منظور ابداع شده است. این نام مختصر معنی دار و برای همه قابل استفاده است. نام غیراختصاصی را نام ژنریک هم می گویند. در اینحا نام غیراختصاصی را بیشتر برای نامهای بکار می بریم که با توافق کارخانه سازنده و سازمانهای علمی نامگذاری داروها تهیه شده اند.
مطالعه اسامی غیراختصاصی داروهای مورد استفاده عدم هماهنگی و نامگذاری بیقاعده آنها را آشکار می سازد. بسیاری از این نام ها پیش از وضع اصول و قواعد جدید نامگذاری بیقاعده آنها را آشکار می سازد بسیاری از این نام ها پیش از وضع اصول و قواعد جدید نامگذاری، انتخاب و بکار برده شدند. بنابراین نامهای کنونی مخلوطی است از نامهای مورد استفاده قدیمی و نامهای جدید.
در بسیاری از موارد نامهای نارسا، نادرست و غیرمعمول داروها ناشی از مختصر کردن نام شیمیائی و تبدیل آن به نام ژنریک برای نشان دادن خاصیت شیمیائی دارو بوده است در زمانی که از این روش برای نامگذاری استفاده شد ساختمان شیمیایی داروهای شناخته شده آنقدرها پیچیده نبود. با کشف داروهای جدید و شناسایی ساختمان آنها و عرضه داروهای پیچیده تر نوشتن نام غیراختصاصی داروها یادگرفتن و حتی تلفظ آن ها مشکل تر میگردید.
این نام ها علاوه بر مشکلاتی که ایجاد میکرد مورد انتقاد بود زیرا نمی توانستند اطلاعات مفیدی در اختیار هیچکس جز دست اندارکاران و متخصصین سنتز و فرموله کردن داروها بگذارند.
اسامی غیراختصاصی معمولا مورد استفاده داروسازان، پزشکان و سایر افراد وابسته به رشته پزشگی است. ساختمان شیمیایی یک ملکول با تغییرات جدیدی که برای تهیه داروهای جدید در آن انجام شده است مورد نیاز یک پزشک نیست. او بیشتر به دانستن فارما کولوژی و خواص دارو علاقمند است . بنابراین دوباره باید تاکید کرد که نامهای غیراختصاصی باید به شیوه ای انتخاب شوند که برای کسانی که بیش از همه با آنها سروکار دارند یعنی دست اندارکاران حرفه پزشکی، قابل استفاده باشند.
یک نام غیراختصاصی مناسب باید مشخص باشد و پیشوند و پسوندهای تکراری نداشته باشد صدها دارو با پیشوند و پسوند دی di، meth، کلر chlor، اکسی oxy و فن phen وجود دارد.